Het is vandaag Goede Vrijdag. Voor de één letterlijk; omdat de zon voorzichtig schijnt of omdat het bijna weekend is. Voor de ander een feestdag. Een dag waarop we herdenken. Een dag verbonden aan het geloof.
Zelf ben ik opgevoed met het Christelijke geloof. Ik leerde over God, over Jezus. Over goed én over kwaad. In de loop der jaren heb ik de striktheid wat laten varen. Niet omdat ik er niets in vind, maar vooral omdat ik, door de jaren heen, heb ervaren dat geloven op zoveel verschillende manieren kan. Sterker nog, geloof is sterk. Ze is allesomvattend. Ze is alles, in de breedste zin van het woord.
Deze dagen wordt er, onder andere, op televisie extra aandacht besteed aan geloven. En als ik geloven schrijf, bedoel ik ook alles eromheen. Liefde, aandacht, de ander zien, vertrouwen, kracht, durf. Jezelf zijn en daarvoor durven staan, ongeacht wat de ander daarvan vindt. Mooi om te zien hoe dit allemaal samenkomt in de jaarlijkse vertolking van The Passion. Jong en oud, blank en donker. Iedereen is gelijk. Iedereen doet er toe, én, iedereen heeft een eigen unieke reden. Om hier aanwezig te zijn. Om hiernaar te kijken vanaf de bank, Om je te willen verbinden met het verhaal van geloof. Met haar kracht én met haar rust.
Want geloof biedt hoop. We geloven, allemaal. We hopen, ook allemaal.
Afgelopen week hoorde ik iemand zeggen: 'het tegenovergestelde van geloven, is de waarheid.'
Prachtig vond ik dat. Omdat het zo confronterend eerlijk is. Tegenover geloof staat de angst, de onzekerheid, onze kwetsbaarheid, onze momenten van 'zwakte'. We willen een goed mens zijn. Later terug kunnen kijken en volmondig, vol trots, kunnen zeggen: 'ik heb het goed gedaan.' En wat is dan goed? Bestaat dat überhaupt? Zodra er een streven bij komt, verliest het moment haar kracht. Dan stappen we als mens in het oordeel. Van goed of fout. Van kunnen falen.
En is het juist niet zo dat het leven al deze vormen van Zijn omvat? Dat goed en fout niet zozeer bestaan. Waar liefde de basis vormt, ontstaan wegen, paden. Die we begaan, zelf. Ieder heeft zijn eigen pad. Zijwegen ontstaan, kruispunten worden gevormd. Zodat we kunnen kiezen, zodat we mogen leren. En brengt de weg ons niet op de plek waar we willen zijn, dan hebben we het vermogen om om te draaien, om anders te kiezen. Geniet daarom vooral onderweg van de reis. Waar ze je ook brengt. Ieder uitzicht is uniek.
Ik weet niet of dit de waarheid is. Het is in ieder geval wat ik geloof.
Liefs,
Anne Hoogwerf
